Niezależne Stowarzyszenie Psychologii Archetypowej
Rysunek oraz prawa autorskie Iwona Kwiatkowska
Niezależne Stowarzyszenie Psychologii Archetypowej
Misja
Misją Stowarzyszenia jest propagowanie myśli archetypowej, tworzenie otwartego, wspierającego środowiska dla zainteresowanych i dla praktyków oraz aranżowanie przestrzeni dla twórczej wymiany myśli, promującej autonomię, elastyczność i samostanowienie.
Zdjęcie oraz prawa autorskie Barbara Rainko
Niezależne Stowarzyszenie Psychologii Archetypowej
Struktura
Prezes: Aleksandra Szczepaniak
Wiceprezes: Kamila Rainko
Sekretarz: Emilia Tołkaczew
Rys. I. Kwiatkowska
Niezależne Stowarzyszenie Psychologii Archetypowej
KRS 0001086587
NIP 9542866781
Regon 527681087Data rejestracji: 4.02.2024r
Zdj. B. Rainko
Niezależne Stowarzyszenie Psychologii Archetypowej
Członkowie
Joanna Babińska
Jana Dębska
Agnieszka Fok
Katarzyna Głowacka
Joanna Kasza
Mateusz Kolaszkiewicz
Patryk Kowalik
Kamila Kozak
Elżbieta Moryto
Małgorzata Nader
Katarzyna Osenkowska
Anna Ogrodowczyk
Katarzyna Plucinska
Kamila Rainko
Magdalena Sokół
Bożena Studnik
Aleksandra Szczepaniak
Emilia Tołkaczew
Zdj. B. Rainko
Niezależne Stowarzyszenie Psychologii Archetypowej
Komisja Etyki
Joanna Kasza
Elżbieta Moryto
Małgorzata Nader
Komisja Etyki jest dla wszystkich jako ciało doradcze wspierające członków Stowarzyszenia, terapeutów oraz dla ich pacjentów.
Zdj. B. Rainko
Niezależne Stowarzyszenie Psychologii Archetypowej
Komisja Rewizyjna
Mateusz Kolaszkiewicz
Katarzyna Osenkowska
Iwona Kwiatkowska
Zdj. B. Rainko
Zdj. B. Rainko
Niezależne Stowarzyszenie Psychologii Archetypowej
Książka
Rozpoczęliśmy prace nad wspólną książką o tematyce Psychologii Archetypowej. Praca wre, trwają konsultacje i forum wymiany myśli a część rozdziałów jest już gotowa. Ponizej przedsmak, czyli zbiór fragmentów z poszczególnych rozdziałów. zapraszamy!
Zdj. B. Rainko
Niezależne Stowarzyszenie Psychologii Archetypowej
Książka
Magdalena Sokół, „O Narcyzmie”, fragment
Jakże istotna jest w historii Narcyza symbolika wody, nadaje ona sens i znaczenie tego mitu.
Tafla wody przypomina lustro. Wg James’a Hillmana lustro jest symboliczną bramą do wnętrza. Dzięki niej pojawiają się transformujące pytania, świadczące o przemianie Narcyza:
“czy jest we mnie coś, co przypomina leśną sadzawkę, czy posiadam głębszy zbiornik moich myśli i uczuć, położony z dala od utartych szlaków, a jego tafla jest nietknięta i gładka?
Czy mam w sobie wilgotny obszar, poza suchym obszarem intelektualizmu, obszar mokrych uczuć, bujnej, zielonej, mrocznej wyobraźni?czy zdarza mi się niekiedy ocknąć w krainie refleksji, gdzie pozwalam sobie dostrzec, w chwili zachwytu i sennej zadumy, mgnienie nieznanej twarzy, która do mnie należy? Jeżeli tak, to znaczy, że dojrzewa we mnie mit Narcyza, (jak twierdzi Thomas Moore) - lekarstwo na narcyzm.“
Zdj. B. Rainko
Niezależne Stowarzyszenie Psychologii Archetypowej
Książka
Katarzyna Osenkowska, „O kulturze”, fragment
„Nie tylko forma, czy skutki działania internetu i technologii mają wpływ na naszą kulturę, lecz również obrazy i treści, które do nas stamtąd napływają, głównie za pośrednictwem mediów społecznościowych. (…) Należy jednak rozróżnić „image-making”, który w psychologii jungowskiej wiąże się z tworzeniem osobistych obrazów psychicznych za pośrednictwem Animy i wpływa na autentyczną relację z sobą określaną jako „soul-making” (Shalit, Hillman) od imagu (wizerunku), który celowo kreujemy w sieci.
W świecie mediów społecznościowych termin image wiąże się bowiem z budowaniem wizerunku, a w związku z tym blisko mu do takich dziedzin jak marketing czy public relations. Znamienne, że jako przykład zastosowania drugiego z przytoczonych znaczeń terminu image, słownik podaje: „she strives to project an image of youth” (Oxford University Press, n.d)., czyli w wolnym tłumaczeniu: ona dąży do projektowania/wywołania wizerunku/wrażenia młodości. Zdanie to pokazuje bowiem, że projektowanie wizerunku łączy się właśnie z wywieraniem odpowiedniego wrażenia. Co więcej, projektowanie wizerunku młodości jest dokładnie tym, z czym mamy do czynienia na szeroką skalę w internecie i naszej kulturze. (…)
Jeśli poddamy analizie wizerunki i zdjęcia płynące z portali społecznościowych, łatwo dostrzeżemy, że dominuje w nich image osób o młodzieńczym wyglądzie, pewnych siebie, podróżujących w egzotyczne miejsca, mających sportowe pasje i zainteresowania oraz sprawiających wrażenie, że prowadzą ciekawe, aktywne życie pełne przygód. Samo sprawianie czy wywoływanie odpowiedniego wrażenia jest bowiem w sieci kluczowe i głównie na tym opiera się aktywność online. W związku z tym, że nasze życie tak bardzo przenika się dzisiaj ze światem wirtualnym, tworzenie wizerunku i sprawianie wrażenia wkroczyło tym samym w obszar wielu naszych aktywności, nawet tam gdzie kiedyś nie było obecne.”
Zdj. B. Rainko, kostium projektu artystki
Niezależne Stowarzyszenie Psychologii Archetypowej
Książka
Iwona Kwiatkowska, „O otępieniach”, fragment
O ile metafora lampek świątecznych jest trafna dla połączeń neuronalnych w mózgach ludzi zdrowych, to dla osób z demencją trafniejszą metaforą jest zacieranie się ścieżek i punktów orientacyjnych.
Ścieżki w lesie powstają po to, by można się po nich bezpiecznie poruszać. Jeśli ścieżki ulegają zatarciu, a punkty orientacyjne są dla nas nieczytelne gubimy się w lesie.To właśnie spotyka osoby z demencją – są zagubione, a rzeczywistość, po której poruszali się sprawnie przed zachorowaniem staje się nieczytelna, stracili kompas, nie są w stanie wyznaczyć azymutu.
Nasuwa mi się jeszcze jeden obraz związany z utratą połączeń neuronalnych.
Ludzie z mojego pokolenia pewnie pamiętają film „Niekończąca się opowieść”. Głównym wątkiem tej historii jest stopniowe zanikanie krainy Fantazji, którą pochłania Nicość. Podobnie dzieje się z neuronami w mózgach ludzi z demencją, jak kraina Fantazji pogrążają się w nicości, a ludzie stają się zobojętniali, powoli znika to, co ich pobudzało do życia.W „Niekończącej się opowieści” Fantazję może uratować ponowne nadanie imienia Dziecięcej Cesarzowej. Jest to wątek, który otwiera drzwi do kolejnego zagadnienia, które pojawia się w problematyce choroby Alzhaimera – tożsamość.
Zdj. B. Rainko
Niezależne Stowarzyszenie Psychologii Archetypowej
Książka
Kamila Rainko, „O obsesjach kompulsjach i Ananke”, fragment
Przed erą psychiatrii wśród duchownych istniało pojęcie “skrupulatności”- od łac. scrupulus -ostrego kamyka, zwykle w bucie. Oznaczało stan nieustannego patologicznego poczucia winy, połączonego z potrzebą obsesyjnego wypełniania rytuałów religijnych.
Termin o tyle potrzebny dla spowiednika, poniewaz istotne było rozroznianie “prawdziwych grzesznikow” od posiadaczy obsesyjnego sumienia. W początkach psychiatrii przed erą klasyfikacji pojęć klinicznych funkcjonowały lokalne, często subiektywne określenia, związane np. ze słowami przymus, obsesja, moralność, takie jak: kompulsje religijne, obsesje moralne, obsesyjne szaleństwo, Natrętny itp. Powoli obsesje i kompulsje oddzielane i rozróżniane były od psychoz, czyli “szalenstwa”, nazwami jak folie raisonnante (obled rozumny), zwanghafte Persönlichkeitsstörung (osobowość przymusowa). Gdy pojawia się termin neuroz, ostatecznie pod niego podlegają: compulsion neurosis, zwangsneurose, Obsession neurosis.
Pod koniec XIXw pojawia sie w literaturze psychiatrycznej i neurologicznej termin anankasm, początkowo oznacza szeroka game objawow „przymusowych”, pojawiaja sie tez terminy jak psychopatia anankastyczna, aż wreszcie w polowie XXw zostaje opisane zjawisko anankastische Persönlichkeit odpowiadające zaburzeniu osobowości. propozycja ta trafia do ICD-8, nadając mitologiczny sens zjawisku -Ananke, bogini konieczności i przymusu.
Zdj. B. Rainko
Niezależne Stowarzyszenie Psychologii Archetypowej
Szkolenia
W codziennej praktyce i życiu przykładamy dużą rolę do rozwoju, bycia w kontakcie ze światem Psychologii Archetypowej i praktyki psychoterapeutycznej. Organizowane comiesięczne seminaria o różnorodnej tematyce dla członków w towarzystwie specjalistów dziedziny pozwalają nam trzymać rękę na pulsie i budować środowisko Psychologii Archetypowej w Polsce.
Zdj. B. Rainko
Niezależne Stowarzyszenie Psychologii Archetypowej
Szkolenia
29-30.11.2025 odbyło się dwudniowe szkolenie o następującej tematyce: stany depresyjne i depresja w ujęciu archetypowym, lęk, obsesje i kompulsje w ujęciu jungowskim i archetypowym, lęk w adolescencji i jego amplifikacje, wybrane zagadnienia dotyczące kultury, kultura mediów: trendy kolektywne i ich wpływ na jednostkę.
Zdj. B. Rainko
Niezależne Stowarzyszenie Psychologii Archetypowej
Superwizje
W praktyce terapeutycznej korzystamy z superwizji grupowych i indywidualnych z superwizorami jungowskimi wewnątrz Stowarzyszenia, jak i organizujemy superwizje dla członków ze superwizorami jungowskimi zza granicy.
Zdj. B. Rainko
